Problemski Hotel (2)
* Twee stemmen vallen elkaar in de armen. Ze doen dat ergens in de kosmos, waar satellieten telefoongesprekken over de aarde verdelen. Een ontroerende gedachte.
* Hij zal zijn zondagmiddagen doorbrengen in pyjama, wandelend door een tuin vol witte schortjes, … maar dat is misschien nog altijd beter dan terug naar Mozambique te moeten, waar hij alleen al door zijn vingerafdruk zonder schrijffouten op een blad papier te zetten de ontwikkelingsindex fors de hoogte in jaagt.
* (over een bevalling) En ook duurde het geen uren en uren voordat we met een schaartje het navellint plechtig in tweeën knipten.
Problemski Hotel (Dimitri Verhulst)
… een schitterend boek(je). Mijn eerste kennismaking met meneer Verhulst was méér dan ‘aangenaam’. Hoewel, dit is geen feel-goodliteratuur. Hoe kan het ook anders: Verhulst beschrijft het leven van asielzoekers in een opvangcentrum (AZC van Arendonk). (Stel je zo’n leven voor: meer dan een jaar leven in een tijd-en ruimtelijk niemandsland, de kamer delen met lotgenoten, eten wat de pot schaft, niet weten wat de toekomst zal brengen en niet willen weten wat je hier gebracht heeft). Verhulst windt er geen doekjes om, zijn verhalen zijn soms keihard, ‘in your face’ (zoals het verhaal van de vrouw die zwanger is van haar verkrachter, en uiteindelijk de ongeluksbaby eigenhandig wurgt). Hij schrijft met een ongelooflijke trefzekerheid, en slaagt erin je ondanks alle ellende hardop te doen lachen bij het lezen van zijn boek. Een beetje zoals Herman Brusselmans, maar dan geraffineerder. Geniet hieronder mee van enkele citaten (deel 1).
* Flutopia was in die dagen nog niet het kruidvat dat het vandaag is, het land was nog in handen die niet trilden. Wij woonden in de hoofdstad, in een wijk die eigenlijk gezien kon worden als een gezellig provinciaal nest waar kinderen de grondstof sprokkelden voor een toekomstige mijmering op een bankje in het park.
* Kijk, op de recente ranking van het Human Development Report van de Verenigde Naties, zijnde een lijst van landen waar het het prettigst leven is, staat Sierra Leone op de laatste plaats. Deelnemen is belangrijker dan verliezen en iemand moet toch de laatste zijn. Daarmee kan je al eens imponeren tijdens je gesprek met de ambtenaar te Brussel, ik ken er die hun arm zouden afhakken om ook uit dat land te mogen komen.
* Binnenkort vieren de christenen Kerstmis. … In het dorp schalt melancholische dzjingeldzjangelmuziek uit de luidsprekers en in de winkels is alles stukken duurder. Op de markt staat een stal waarin een schaap zich afvraagt wat het daar staat te mekkeren tussen een paar plaasteren beelden. … ’t Is feest, ’t is feest, het is hier kust mijn kloten nog nooit zo plezant geweest.
*Stipe heeft talent, al is de kans daarop aanzienlijk groter als je kribbe in de hel stond, dat wil ik best geloven. Talent is een mestbloem.*
* (op een fuifje.) En ook de platenruiter had nog maar net uit goede bron vernomen dat God niet bestond, want toen wij een stevige meeswinger als ‘Billy Jean’ van Michael Jackson aanvroegen belegde al het ongeluk van de wereld een vergadering in het midden van zijn gezicht. Heel eventjes leek het nog iets te zullen worden, toen de goddeloze treurwilg uit zijn platenbak iets griste wat zowaar twintig man onder de glitterbal kreeg. De zanger herhaalde alsmaar dat hij graag een ijsbeer zou willen zijn, ik zou zo graag een ijsbeer zijn, ik zou zo graag een ijsbeer zijn, op de koude pool, ik zou zo graag een ijsbeer zijn, en dit het hele refrein door. … ‘Ik snap er niets van,’ zei ik tegen Maqsood. ‘Zou jij nu graag een ijsbeer willen zijn?’
* (over onze weerman) “Het mannetje voor de kaart van Europa had iets grappigs, vond ik. Hij stak in een kostuum zoals kinderen in hun communiepakje steken, ongemakkelijk maar trots. Met hoekige gebaren het vrije verkeer van de winden uitleggend, schoven zijn mouwen naar boven, te kort gekocht. Er trok een lichte deining door onze televisiezaal toen hij met een zuinig glimlachje voorspelde dat de temperaturen eindelijk weer boven nul zullen kruipen. De neerslag zal niet langer dwarrelen, maar uit de lucht komen gezeikt en gedropen met zoveel liter per vierkante meter.
Mijn passie voor boeken 